commons.wikimedia
Pripadnici Oružanih snaga BiH

Đorđe Radanović, predsednik Odbora za zaštitu prava Srba u FBiH, ocenjuje za “Vesti” da je u toku “tiha islamizacija i katolizacija” Srba u federalnom delu BiH.

– Sve češća je pojava da Srbi koji žive u onim delovima BiH u kojima su Bošnjaci i Hrvati apsolutna većina vremenom prihvataju njihov način života, pa čak i veru. Pogubno je što je to poslednjih godina postala česta pojava među decom, jer njihovi roditelji ne žele da im deca budu žigosana – ističe Radanović, komentarišuću tvrde “Glasa Srpske” da je u proteklom periodu kroz formiranje različitih komisija u Oružanim snagama BiH na formacijska mesta koja pripadaju Srbima primljeno “dvadesetak vojnika iz FBiH koji se izjašnjavaju kao Srbi, a čiji roditelji su bili u takozvanoj Armiji BiH Aliji Izetbegovića”.

“Najpoznatiji među njima je poručnik Teo Domuz, sin Čedomira Domuza, koji je nosilac “Zlatnog ljiljana”, ali i “Policijske medalje za hrabrost” i “Ordena zlatnog grba s mačevima”, navodi izvor ovog lista i dodaje da Domuz, čija su majka i sestra prešle u islam, pripadnike VRS otvoreno naziva “agresorima”.

Ovaj izvor tvrdi da su na srpskim formacijskim mestima u OS BiH i Dejan Radić, Dejan Šukurma, Slaven Karać i Filip Vidović iz Zenice, kao i Boris Bomoštar iz Sarajeva i Vedran Spasojević iz Kaknja.

“Svima njima je zajedničko da su im očevi bili u tzv. Armiji BiH. Pored njih, na srpskim formacijskim mestima su i Nikola Žmukić, Goran Veljančić, Ana Pantić, Jelena Gojković i Vanja Mešanović, čiji su roditelji rat proveli na teritoriji pod kontrolom tzv. Armije BiH, a kao Srbi u OS BiH vode se i Sandro Ibrašimović, Alen Vulić i Alen Obradović. Dakle, oni zauzimaju srpska mesta, a bilo bi interesantno videti da li iko od njih neguje odbrambenu tradiciju VRS i učestvuje u manifestacijama kojima se obeležavaju značajni datumi iz Otadžbinskog rata”, navodi sagovornik “Glasa Srpske”.

Predsednik Odbora za zaštitu prava Srba u FBiH Đorđe Radanović ističe da je tiha islamizacija Srba započeta još tokom poslednjeg rata.

– Tada je to bilo pitanje opstanka i borbe za goli život. Ali, to nasilno prekrštavanje je nastavljena i kasnije, naročito u urbanijim sredinama kao što su Sarajevo, Tuzla, Zenica ili Mostar, gde su pojedine srpske porodice ostale da žive. Te srpske porodice su uglavnom morale da se učlane u Srpsko građansko veće koje je napravila tadašnja SDA da bi stvorila privid multietničke BiH. Ti Srbi su se zatim odrekli i crkve i pravoslavlja samo da ne bi upadali u oči komšijama Bošnjacima i Hrvatima, odnosno da njihova deca ne bi imala neprijatnosti u školi. Na taj način je tekao proces tihe islamizacije i katolizacije srpskog stanovništva. Tome su značajno doprinele i islamska zajednica i katolička crkva, pa su te porodice jednostavno linijom manjeg otpora dolazile u poziciju da im deca pevaju ustaške pesme ili da prelaze u katoličanstvo ili islam – objašnjava Radanović.

Promene iz 2016.

“Glas Srpske” navodi da je narušavanje formule popunjavanja formacijskih mesta u Oružanim snagama BiH započeto 2016. godine usvajanjem Pregleda odbrane i Plana razvoja i modernizacije OS BiH.

U ranijim, planskim dokumentima OS BiH pored svakog formacijskog ili radnog mesta obavezno je bilo jedno od slova S-H-B (Srbin-Hrvat-Bošnjak), čime je bilo jasno označeno kome ta pozicija pripada, čime je obezbeđena ravnopravnost svih naroda na osnovu popisa iz 1991. godine. U praksi, na formacijska mesta postavljani su Srbi iz Republike Srpske. Ali, posle usvajanja pomenutih dokumenata više ne postoji obaveza popunjavanja formacijskih mesta na ovaj način, zbog čega je, kako tvrdi izvor ovog lista, moguće da Srbi budu potpuno istisnuti iz strukture OS BiH.

Školovanje u Turskoj

Teo Domuz, sin Čedomira Domuza, u intervjuu koji je dao prošle godine otkrio je da je Vojnu akademiju završio u Turskoj, ali i da su mu majka i sestra prešli u islam.

“Ja sam uspeo izgraditi profesionalnu vojnu karijeru, završivši vojnu gimnaziju i vojnu akademiju u Turskoj, dok je sestra postala jedina kontrolorka letenja u BiH koja nosi hidžab. Majka i sestra su odlučile da svoj život žive u duhu islama, u čemu sam ih ja i podržao”, rekao je Domuz prošle godine za časopis “Azra”.