Protest zbog nazivanja Vojvodine "južnim krajevima" Mađarske
Memorijalno društvo "Racija 1942" zatražilo je od ministra spoljnih poslova Vuka Jeremića da zvaničnoj Budimpešti uputi protest zbog toga što je deo Vojvodine na jednoj manifestaciji u mađarskom parlamentu nazvan "južnim krajevima" Mađarske.
U otvorenom pismu Jeremiću, to društvo navodi da su programi na manifestaciji imali zvaničan naziv "Golgota Mađara u Južnim krajevima 1944-45", pod kojim je od 25. do 27. novembra u Parlamentu Mađarske održana komemorativna konferencija u spomen na mađarske žrtve komunističkog režima u Vojvodini krajem Drugog svetskog rata.
"Racija 1942" iz Čuruga traži da se mađarskoj vladi uputi protest zbog toga što je delu Vojvodine dato ime "Južni krajevi/Delvidek".
Napominjući da Vojvodinu tako nazivaju mađarski revizionisti, nezadovoljni rezultatima Versajskog mira zaključenog posle Prvog svetskog rata kojim je ukinuta iluzija o stvaranju "Velike Mađarske“, društvo "Racija 1942“ ističe da je, kao posledica revizioničke politike Mikloša Hortija, 1941. godine okupirana Bačka a potom nastao masovni progon i ubijanje srpskog stanovništva.
Na komemorativnoj konferenciji u Budimpešti, organizovanoj u čast žrtava odmazde protiv vojvođanskih Mađara 1944/45, učestvovali su i potpredsednik Skupštine Vojvodine Branimir Mitrović, ambasador Srbije u Budimpešti Dejan Šahović i predsednik Saveza vojvođanskih Mađara Ištvan Pastor.
Pismom se, kako ističe dalje društvo, ni na koji način ne želi da utiče na dobre odnose dveju država "već naprotiv da ukažemo na momente koji ih mogu pokvariti, jer izraz Južni krajevi/Delvidek izaziva strah i zebnju kod srpskog naroda u Bačkoj“.
Hortijeve žrtve nisu ni spomenuli
Memorijalno društvo "Racija 1942“ navodi i da na komemorativnim manifestacijama u Mađarskoj, prema izveštajima agencija, nije bilo reči o velikom broju ubijenih i proteranih Srba prilikom Hortijevog zauzimanja Bačke i u godinama okupacije a posebno o hiljadama nevinih žrtava Racije 1942. godine.
Isto tako, pozivajući se na izveštaje agencije MTI, društvo "Racija 1942“ ocenjuje ciničnom izjavu predsednika mađarskog parlamenta Lasla Kevera na tom skupu da je 1945. godine u Čurugu ubijeno i proterano 2.500 Mađara.
"Smatramo da se ubijeni i proterani ne mogu zbirno prikazivati, jer proterani su ipak ostali živi. Broj žrtava je višestruko manji od broja interniranih“, navodi se u pismu i dodaje da Kever nije pominjao žrtve čuruške racije u kojoj je na najzverskiji način mučeno, ubijeno i pod led Tise bačeno više od 3.500 nevinih ljudi ili oko trećina stanovništva tog mesta.
Posebna tragedija Čuruške racije u januaru 1942. godine je to što je u njoj ubijeno najmanje 80 dece uzrasta do 15 godina, podseća to društvo i napominje da se godinama zalaže za istinu o raciji kao i da se sačuvaju od zaborava njene žrtve kao i sve druge nevine žrtve Drugog svetskog rata i posleratnog režima.
"Iz tih razloga ali i specifične i tragične uzročno-posledične veze između tih dešavanja“ predstavnici društva prisustvovali su, 31. oktobra ove godine u Čurugu, obeležavanju stradanja mađarskih civila 1944/45 godine.
Kako je preneo Internet portal "Vojvodina danas“, predsednik mađarskog parlamenta Kever je zvaničnicima u Srbiji poručio da "bez odavanja počasti nevino ubijenim Mađarima u južnim krajevima 1944/45. godine nema celovredne srpsko-mađarske budućnosti“.
On je tom prilikom predložio da se iduće godine zajedno postavi kamen-temeljac spomenika čija bi poruka bila da Srbi i Mađari "ne žive zajedno sa zločinima koje su učinili jedni protiv drugih i da neće dozvoliti da ti gresi truju naše duše i budućnost naše dece“.
Mitrović: Organizator bira ime
Povodom manifestacije u Mađarskoj, Mitrović je beogradskim medijima izjavio da je, učestvujući na tom skupu, poručio da Srbi i Mađari u Vojvodini moraju živeti zajedno kao i da treba konačno raščistiti stvari u vezi sa događajima u Drugom svetskom ratu i neposredno posle rata.
On je napomenuo da je principijelno bio protiv takvog skupa gde se analiziraju samo događaji u Vojvodini iz 1944. i 1945. godine a ne i oni koji su im od početka rata prethodili i dodao da naziv konferenciji dao njen organizator i "mogao je, dakle, da je nazove kako hoće“.
