Predak ljudi imao krzno i rep, a hranio se insektima
Otkriveno je stvorenje od koga su potekli svi placentalni sisari na planeti - ogromna grupa živih bića koja obuhvata kitove, slonove, pse, slepe miševe, primate i nas - ljude.
Zahvaljujući naporima međunarodnog tima u potrazi za linijom evolutivnog razvoja sortirane su hiljade fosilnih ostataka i DNK kodova, a dobijeni razultat ukazuje da svi placentalni sisari potiču od male krznate životinjice koja se hranila insektima.
U izveštaju objavljenom u stručnom časopisu “Sajens” razrešava se i dugo vođena debata oko toga kada je ovo stvorenje živelo: pojavilo se otprilike nakon nestanka dinosaurusa.
Placentalni sisari - čiji se mladi razvijaju u majčinoj utrobi, za razliku od onih koji se legu iz jaja (kao kod kljunara), ili deo embrionalnog razvoja prolaze u torbi (kao kod kengura) predstavljaju izuzetno raznovrsnu grupu, koja danas broji preko 5.000 vrsta. Njihovi pripadnici mogu da plivaju, trče i lete, a teže od nekoliko grama do nekoliko stotina tona.
Eksplozija vrsta po nestanku dinosaurusa
Bogatstvo fosila svedoči da je ova grupa, odnosno grana, doživela pravu eksploziju vrsta neposredno po nestanku dinosaurusa, pre oko 65 miliona godina.
Rani paleonotolozi su kao sredstvo istraživanja na raspolaganju imali samo “komparativnu anatonmiju “ - poređenje, npr. prednjih udova većeg broja fosila, kako bi se ustanovilo koji od njih su u najbližem srodstvu. Era genetike je tome dodala efikasnije sredstvo za poređenje sličnosti među vrstama.
Radi formiranja ove baze podataka, tim stručnjaka je prikupio preko 4.500 detalja o fenotipovima - ishrana, dužina udova, oblik zuba, dužina krzna, itd - 86 različitih postojećih vrsta i 40 fosila izumrlih životinja. Tome je pridodato 12.000 detaljnih slika i genetičkih inforacija o svim sadašnjim vrstama, a podaci su uređeni u neku vrstu “supermatrice”, popunjene slikama i zapažanjima, koji daju zaista bogat prikaz opisanih sisara.
Ovo je, istovremeno, omogućilo povezivanje stručnjaka iz celog sveta - bez obzira na prostornu udaljenost - te je tako u studiji učestvovalo čak 23 autora. Zahvaljujući softveru nazvnom “Morfobank”, ovi stručnajci su mogli da rade u isto vreme i na istom mestu, bez obzira da li se zapravo nalaze u Kanadi, Brazilu, Kini, ili jedni kraj drugih za istim stolom.
Beležeći karakteristike koje su tokom evolucije čuvane i način na koji su manifestovane, tim je bio u stanju da genotipske i fenotipske podatke unese u standardni softver koji vrši vremenske procene - a on je izračunao da je životinja - predak živela samo oko 200.000 godina nakon događaja koji je izazvao izumiranje dinosaurusa. Na sličan način su probrane i karakteristike koje je životinja morala da ima i koje je prenela dalje svim placentalnim sisarima, a umetnik je na osnovu njih rekonstruisao njen verovatni izgled.
Zahvaljujući ovom inovativnom načinu korišćenja svih podataka - anatomskih i genetskih, razrešena je jedna dugotrajna naučna neodumica, i sa velikom preciznošću je rekonstruisana jedna od grana na Stablu života.
