Jedan od preduslova za realizovanje misija savremenih borbenih sistema, često leži u njihovoj sposobnosti da ostanu “nevidljivi” za protivnika.
Stelt tehnologija, ugrađena u višenamenske borbene avione, upravo ima za cilj da smanji radarski odraz datog vazduhoplova, prikazujući mlaznjak od dvadesetak tona kao objekat veličine leptira na displeju radara. Konspirativnost nije važna samo za avione.
Ova vrsta tehnologije je u prošlosti implementirana i prilikom projekata konstrukcije borbenih brodova. Poznat primer su američki razarači iz klase Zumvalt.
Inkorporiranje ove tehnologije nije bez mana – ona u značajnoj meri uvećava proizvodnju pojedinačnog borbenog sistema, što konsekventno može dovesti i do smanjivanja planiranog broja aviona ili brodova. To je, u kranjoj liniji, i bila sudbina pomenutih ratnih plovila iz klase Zumvalt.
U tome je, uslovno rečeno, prva zamka, odnosno, cena, radarske nevidljivosti.
Ratno lukavstvo
Drugi problem je borbene prirode i on podrazumeva lukavstvo neprijatelja, koji, zahvaljujući obrazovanju i veštini, ume da prepozna “radarske gapove” kao signal da se na tom mestu nedvosmisleno nalazi neprijateljski sistem.
Plastično i pojednostavljeno objašnjeno, ukoliko se na displeju radarskog sistema prikazuje čudan prekid u cirkularnom širenju talasa, te se na, inače uzburkanom moru, nalazi misteriozno polje apsolutne mirnoće, to može biti indikator da se tu nalazi borbeno plovilo sa stelt tehnologijom.
Slično tome, ukoliko podmornica plovi kroz predeo mora koji je dosta bučan (usled prisustva ribe, morskih sisara, korala i slično), misteriozno polje apsolutne tišine usred takvog okruženja, može biti povod za sumnju da se tu nalazi podmornica koja je pravljena tako da ne ostavi nikakav zvučni otisak.
Prva, kao i druga zamka, jedna finansijske, a druga vojne prirode, pokazatelj je da i najsavremeniji sistemi imaju manjkavosti i da njihove slabosti mogu biti eksploatisane.
To najbolje znaju konstruktori “nevidljivog” F-117. Kao i pripadnici Vojske Jugoslavije.
