Mnogobrojni manastiri, nastali u periodu od 12. do 15. veka, predstavljali su duhovna utočišta i rasadnike umetnosti, ali i temeljna uporišta budućih institucija modernog društva. Tokom ovog razdoblja formirana je osnova za procvat autohtone kulture, nastale spajanjem uticaja romaničke i gotičke umetnosti u sferi arhitekture i skulpture, sa vizantijskom umetnošću u domenu slikarstva.
Srednjovekovnu umetnost srpskog podneblja moguće je predstaviti na mnogo načina, ali su freske i kamena plastika svakako njen najreprezentativniji i najrečitiji vid.
Tako će pariskoj publici biti predstavljena čuvena freska "Bogorodica sa Hristom hraniteljem" iz manastira Bogorodica Ljeviška. Slikarski program Dečana će biti predstavljen freskom "Sveti Đorđe", Gračanice – ktitorskim portretima kralja Milutina i kraljice Simonide, Sopoćana – fragmentom komozicije "Rođenje Hristovo", a crkve svetog Dimitrija iz kompleksa Pećke patrijaršije – scenom "Rođenje Bogorodice".
Osim religioznog aspekta, ove freske bile su i ostale simbol duhovne i državne samostalnosti srednjovekovne Srbije, a danas predstavljaju važan deo srpskog kulturnog identiteta.
Izložba "Srbija, zemlja fresaka", koja je prvi put realizovana 2007. godine kada je predstavljena u Strazburu, a zatim u Klagenfurtu i Ljubljani, jeste autorska izložba mr Bojana Popovića, upravnika Galerije fresaka u Beogradu.
