Pronalaženje života u spoljašnjem Sunčevom sistemu je značajno područje interesovanja za brojne naučnike i svemirske agencije jer se veruje da mnogi ledeni sateliti džnovskih planeta imaju velike podzemne okeane tečne vode.
Smatra se da Titan, na primer, ima okean ispod svoje ledene površine koji je više od 12 puta veći od zapremine okeana Zemlje. Upravo zato naučna zajednica decenijama veruje da je zbog sastava atmosfere i postojanja tečnosti život na ovom najvećem satelitu Saturna moguć, ali nova istraživanja dovode ovu teoriju u sumnju.
Istraživanje predvođeno astrobiologom Ketrin Nei ukazuje na to da globalni podpovršinski okean Titana ipak nema uslove za razvoj života poznatog ljudima. Ovo takođe znači da se uveliko smanjuju šanse za otkriće života na drugim planetama spoljašnjeg Sunčevog sistema- Jupiteru, Uranu i Neptunu.
– Nakon nedavnih istraživanja sa manje optimizma ćemo tražiti tragove života unutar našeg Sunčevog sistema, a naučna zajednica, koja je sa toliko entuzijazma tražila znake života na ledenim svetovima, moraćee da prihvati da su šanse za to manje nego što smo mislili – izjavila je Nei.
Dakle, san mnogih naučnika i ljubitelja nauke o postojanju uslova za život kakav poznajemo na Zemlji na drugim planetama, moraće, makar trenutno, da sačeka. Do kada će to biti slučaj, ostaje da se vidi.
Udari kometa
Upotrebom pretpostavljene učestalosti (koja je, kako pokazuje reljef Titana, veoma mala) udara kometa tokom svake godine postojanja Titana, istraživači su proračunali upliv organskih supstanci u podzemni okean. Proračunata količina je veoma mala, oko 7500 kilograma glicina, najjednostavnije esencijalne aminokiseline, na godišnjem nivou. To je samo malo veća količina od težine odraslog mužjaka afričkog slona.
