Tokom brojnih geoloških razdoblja kroz koje je prošla našla planeta, pojavljivale su se brojne impresivne životinjske vrste.
Neke od njih su bile u srodstvu sa onima koje i danas žive na Zemlji, deleći sa njima brojne sličnosti u pogledu načina života, lova ili pozicije u lancu ishrane. Druge su bile potpuno autentične za određeni istorijski period iz praistorije, bez direktnih naslednika u savremenoj epohi sa kojima bismo mogli da ih poredimo.
Primer takve, spektakularne zveri koja je, zahvaljujući pop-kulturi, postala dobro poznata, jeste smilodon – mačka sa sabljastim zubima. Kako je istraživanjima utvrđeno, radilo se o izuzetno osobenom stvorenju. Najmanja od tri podvrste bila je Smilodon gracialis i ona je bila velika kao današnji južnoamerički jaguar.
Sledeća po masi je bila Smilodon fatalis, koja je bila sličnih dimenzija kao afrički lav. Najveći od svih sabljozubih mačaka, bio je Smilodon populator, sa primercima teškim i oko četiristo kilograma. Sve tri podvrste su bile poznate po ogromnim, nekada i trideset centimetara dugačkim očnjacima, koji su im virili iz gornje vilice.
Zahvaljujući njima, kao i velikoj snazi tela, ove životinje su bili efikasni lovci na krupnu divljač svog vremena – kamile, konje, bizone i mamute, koji su živeli na prerijama Severne Amerike. Interesantno je da ova zver, iako monumentalnih gabarita za jednu mačku, nije imala toliko snažan ugriz. Primera radi, današnji lavovi su imali moćnije čeljusti, ali je smilodon mogao šire da otvori usta – pod uglom od impresivnih 120 stepeni.
U društvu američkog lava
Smilodon je živeo u ekosistemu sa drugim moćnim predatorima. Jedan od njih je bio i američki lav, koji je u pojedinim slučajevima i nadmašivao masu smilodona (najveći je imao 523 kilograma!). Američki lav je imao očnjake duge deset centimetara i izuzetno snažan ugriz, tri puta snažniji od modernih afričkih lavova i šest puta moćniji od ujeda smilodona.
