x Vezom se kod balkanskih naroda pre svega ukrašavala odeća, i ženska i muška. Ali, vez je bio više od pukog ukrasa. Pokazivao je društveni i imovinski položaj, nacionalnu i etničku pripadnost.
x Kosovo i Metohija, kao i okolina Niša i Vlasine, oduvek su se isticali raskošnim vezom na ženskim košuljama. Svi su rađeni uglavnom vunenim koncem i u dosta boja, a u nekim oblastima koristile su se i metalne niti, perlice, šljokice. Vezlo se na kudeljnom i lanenom platnu. Šare su uglavnom bile geometrijske ili stilizovane biljke.
x Vezovi u gradovima Srbije i u Vojvodini, dok je bila u sastavu Austrougarske, razlikovali su se od seoskih. Jedan od najpoznatijih je beli vez, koji se može nazvati i umetničkim, jer mu je tehnika izrade veoma složena. Njegova najpopularnija vrsta zvala se šlingeraj. Njime su se ukrašavali odeća, stolnjaci, posteljina, peškiri. Beli vez se od sredine 19. veka proširio iz srednje Evrope i u srpske krajeve. Nacrti za vez nabavljali su se kod trukera, zanatlija koje su se bavile nabavkom ili izradom crteža i njihovim trukovanjem, prenošenjem na tkaninu.
x Vez po trukovanim mustrama izrađivao se i u boji, pa su se tako tokom prve polovine 20. veka nabavljali komadi platna sa mustrama na kojima se vezlo i za razne kućne predmete, kao što su posteljina, zavese stolnjaci, ali i držači za češalj i šibice, ukrasne trake za police. Naročito popularne bile su kuvarice, platna sa scenama iz života i vezenim tekstom, koje su se kačile na zidove kuhinja kako bi zaštitile zidove od prljavštine, a i podsticale mlade domaćice na rad. Jedna od najpoznatijih poruka sa takvih vezenih slika bila je "Kuvarice, manje zbori, da ti ručak ne zagori" ili "Mudra žena mora znat, muža volet i kuhat".
x U gradskim sredinama negovala se još jedna vrsta veza zvana zlatovez. Metalnim nitima koje su bile pozlaćene ili posrebrene vezlo se na platnenoj i svilenoj odeći, kao i na peškirima i džepnim maramicama. Najraskošniji vez izrađivale su Vojvođanke, i njime ukrašavale pregače, marame, kape, a naročito košulje, ženske i muške. Zlatovez je stigao iz srednjoevropskog baroka, ali su neke pojedinosti izrade i ukrašavanja doneli stanovnici južnih srpskih krajeva u velikim seobama krajem 17. veka. Tako se uz čest zapadni motiv, cvet lale, javljaju i orijentalne vezene šare. Od kraja 19. veka veština izrade vezova postala je deo osnovnog obrazovanja ženske čeljadi u gradovima.
