Veliki srpski pisac Miloš Crnjanski (1893-1977), izuzetan stilista i poeta, rođen je 26. oktobra 1893. godine.
Crnjanski je studirao istoriju umetnosti u Beču, a diplomirao na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Radio je kao profesor i novinar, a od 1928. godine bio u diplomatskoj službi, u kojoj ga je u Rimu zatekao Drugi svetski rat, odakle odlazi u London.
Miloš Crnjanski se iz emigracije vratio u otadžbinu 1965. godine.
U romanu “Seobe”, koji je napisao 1929, kao i u “Drugoj knjizi Seoba” (1962), uspeo je da poetizuje istorijsku viziju inspirisanu tragičnim rasejanjem Srba, a da je ne liši činjenične osnove. Ta dela su velika istorijska freska i poema o lutanju i bespuću.
Ostali romani Miloša Crnjanskog su: “Dnevnik o Čarnojeviću”, “Kap španske krvi”, “Kod Hiperborejaca” i “Roman o Londonu”.
Čuvene su i njegove zbirka pesama “Lirika Itake” i poema “Lament nad Beogradom”.
Crnjanski je napisao novelu “Priča o muškom”, kao i drame: “Maska”, “Konak” i “Nikola Tesla”. Pisao je i putopise: “Ljubav u Toskani”, “Knjiga o Nemačkoj”, “Naša nebesa”, “Naše plaže na Jadranu” i “Boka kotorska”.
Po dolasku u Beograd, objavio je poslednje delo “Embahade”.
Miloš Crnjanski umro je 30. novembra 1977. godine u Beogradu, a sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na beogradskom Novom groblju.
Prema želji iz testamenta, Narodna biblioteka Srbije primila je 1979. godine piščevu zaostavštinu.
