Međunarodni filmski festival, 17. po redu Kustendorf, biće održan od 23. do 27. januara u Drvengradu, a svetski reditelj Mateo Garone će biti glavni gost i primiće nagradu Drvo života. Zahvaljujući Emiru Kusturicu, osnivaču ove kulturne manifestacije, Mokra Gora svakog januara postaje filmski centar Evrope i sveta koja okuplja na jednom mestu u isto vreme velika imena svetske kinematografije, mlade autore i zaljubljenike u film.
Pored filmske, ima i uspešnu muzičku i književnu karijeru, a sagradio je i dva grada. Rođen je 24. novembra 1954. u Sarajevu. Odrastao je kao jedino dete Murata Kusturice i Senke Numankadić u naselju Gorica u blizini Sarajeva. Otac Murat, koji je gimnazijsko obrazovanje sticao kao đak Isusovačke gimnazije u Travniku, bio je zaposlen kao novinar u Sekretarijatu za informisanje BiH, a majka Senka bila je sekretar suda. Kusturica uvek ističe da je i iz Travnika, grada u kome je kao sudski činovnik radio njegov deda Husein. Kao dečak često je boravio kod familije u tom gradu. Poreklo porodice ustanovio je njegov otac, utvrdivši da je prezime Kusturica nastalo 1640. godine, a na arapskom znači kratak nož kojim se delje drvo. Sa 17 godina dobio je prvu manju ulogu u filmu “Valter brani Sarajevo”, zahvaljujući tome što je njegov otac poznavao režisera Hajrudina Šibu Krvavca. Osnovnu i srednju školu je završio u Sarajevu, a diplomirao na Filmskoj akademiji u Pragu. Tokom studija režirao je dva kratka filma: “Jedan deo istine” i “Jesen”.
Kršten je 6. maja 2005. u pravoslavnom manastiru Savina u blizini Herceg Novog i uzeo je ime Nemanja. Rođenjem ima državljanstvo Bosne i Hercegovine, a pored toga ima državljanstva Srbije i Francuske. U intervjuu za jednu bosansku televiziju rekao je 2009. da je, gledajući knjige, ustanovio da je njegova porodica zapravo bila srpska, te da mu je važno kad umre da se zna ko je bio.
Svojim prvim dugometražnim filmom, “Sećaš li se Doli Bel”, oduševio je i publiku i kritiku. Ovo ostvarenje donelo mu je Srebrnog lava na Filmskom festivalu u Veneciji za najbolji debitantski film, ali i brojne druge nagrade na Festivalu jugoslovenskog igranog filma u Puli 1981. Film “Podzemlje”, sniman 1995, doneo mu je drugu Zlatnu palmu. Za potrebe snimanja filma “Život je čudo” izgradio je čitavo selo Drvengrad, u kome je nakon toga pokrenuo Filmski festival Kustendorf koji su do sada posetile mnoge svetske zvezde. Vremenom je izgradio vrlo prepoznatljiv stil u pravljenju filmova. Oni obiluju brojnim nadrealističkim momentima, a česte su scene venčanja, igranja fudbala i vešanja. Pored toga, u njegovim filmovima često centralnu figuru igraju Romi, a neretko se javlja i pojava filma u filmu.
Sa suprugom Majom ima dvoje dece, ćerku Dunju i sina Stribora, koji mu je podario unuka Janka.
