Skulptura poznata kao "Cipele sa dunavskog keja" je spomenik mađarskim Jevrejima koji su u zimu 1944. i 1945. godine streljani na obali reke i bačeni u nju. Isto što se desilo Srbima i Jevrejima u Novom Sadu tokom takozvane novosadske racije.
Masovan progon Jevreja u Budimpešti počeo je 1944. godine. Čitave grupe su dovođene na obale Dunava, ljudi su terani da se okrenu ka reci, a zatim streljani kako se krvnici ne bi mučili da njihova tela bacaju u vodu. Međutim, pre egzekucije, gledajući mutan, nekada plav, a kasnije crven Dunav, morali su da izuju cipele. Cipele su tokom Drugog svetskog rata bile vredna roba, koju su fašisti i nacisti menjali na crnoj berzi pošto bi "obavili posao".
Ljudi iz celog sveta koji dođu u Budimpeštu i naiđu na ovaj neobičan spomenik tokom šetnje obalom reke bivaju dirnuti njegovom realističnošću. "Cipele sa dunavskog keja" vode turistu kao vremenska mašina u mračno i zločinačko vreme evropske istorije.
