Udruženje potomaka ratnika svih ratova, predstavnici Vinskog viteškog reda “Steva Pisar” iz Paraćina, Kola srpskih sestara, opštine Paraćin i Policijske stanice u Paraćinu obeležili su 214 godina od završetka boja na Ivankovcu.
Na Karađorđevom brdu u Paraćinu, kod spomenika Stevanu Stevanoviću, poznatijem kao Steva Pisar, pucano je iz replike drvenog topa, kojim je ovaj hrabri ustanik pogodio odžak konaka u kome je bio Hafiz paša i smrtno ga ranio i to s razdaljine od nekoliko kilometara. Time je završen boj na Ivankovcu, a sultanova vojska se povukla ka Nišu.
Ustanici su se 10 godina borili najpre da zbace tursku vlast, a potom da oslobođenom narodu obezbede nezavisnost. Boj na Ivankovcu kod Ćuprije i Karađorđevom brdu kod Paraćina avgusta 1805. godine predstavljaju prvi organizovani otpor Srba regularnoj vojsci turske carevine. Posle poraza na Ivankovcu sultanova vojska se preko Vezirovog brda povlačila ka Paraćinu. Srpskoj ustaničkoj vojsci na Karađorđevom brdu priključio se odred od 200 vojnika paraćinskog vojvode Ilije Barjaktarevića, rodom iz Izvora kod Paraćina. Mađu njima je bio i Steva Pisar.
Prema predanju, Turci su se ulogorili na Karađorđevom brdu iznad grada. Tokom predaha od bitke, Steva je jedne večeri s brda video svetla turskog logora. Dugo je te večeri molio Karađorđa da mu dozvoli da jednom opali iz topa sa brda. Kada mu je vožd konačno dozvolio, on je podesio nišanske sprave i opalio. U turskom taboru je nastalo komešanje, a svetla su se pogasila. Turci su zorom krenuli ka Nišu, a povređeni paša umro je pre nego što su stigli u grad. Tako je Steva jednim đuletom okončao boj.
Na svečanosti su zaslužnim pojedincima dodeljene su plakete i zahvalnice, a devojke u narodnim nošnjama, članice Kola srpskih sestara, okupljenima su darivale grožđe, što je stari srpski običaj na Preobraženje.
