Skloništa za slučaj rata su od početka sukoba u Ukrajini ponovo postala važna tema u gradovima širom sveta. U Beču teoretski ima javnih skloništa za slučaj rata, ali su ona u takvom stanju da su praktično neupotrebljiva.
Mnoga skloništa nisu ni prazna, jer se koriste kao skladišta muzeja, depoi ili kuhinje za bolnice, a veliki deo je pod vodom ili delimično se urušio.
U Beču ima oko 30 skloništa i bunkera, koji su iz doba Drugog svetskog rata, ali i delimično mnogo stariji. Oni se nalaze na čak do četiri sprata ispod zemlje.
Najbolje sklonište, koje se može koristiti u ovom trenutku, je podzemna železnica. Pored toga postoji skoro zaboravljeni sistem skloništa i bunkera ispod Beča Taj sistem se može razvrstati u dve kategorije – prastari, ogromni podrumi ispod centra grada, koji su četiri sprata ispod zemlje, a koji postoje delimično i više od 2.000 godina, a tokom svetskih ratova korišćeni su kao skloništa.
Druga kategorija su bunkeri koji su izgrađeni tokom Drugog svetskog rata, kako bi zaštitili stanovništvo od bombardovanja saveznika. Ti betonski bunkeri su, prema podacima grada Beča, napravljeni za po 300 osoba i mogu da izdrže detonacije bombi. Bunkeri su bili izgrađeni sa mašinama za ventilaciju, prostorijama za pranje, toaletima i filterima protiv otrovnih gasova. Ti bunkeri se nalaze na mestima oko železničkih stanova ili bolnica. Međutim, kada bi sada došlo do rata oni su gotovo neupotrebljivi. Oprema u njima je zarđala, ubuđala se, neki su pod vodom.
Kao i mnogi drugi gradovi širom sveta tako ni Beč nije brinuo o svojim skloništima i bunkerima, jer se smatralo da rata više neće biti. To se sada sveti pa žitelji Beča, izuzev podzemne železnice, ne bi u slučaju bombardovanja, imali gde da se sklone.
