Danas se navršava 85 godina od ubistva kralja Jugoslavije Aleksandra Prvog Karađorđevića u atentatu u Marseju prilikom njegove posete Francuskoj, gde je otputovao da bi učvrstio odbrambeni savez protiv nacističke Nemačke.
Atentator je bio pripadnik VMRO (Unutrašnja makedonska revolucionarna organizacija) Vlado Černozemski, a tada je ubijen i francuski ministar spoljnih poslova Luj Bartu, koji se vozio sa kraljem Aleksandrom u automobilu.
Kralj Aleksandar oktobra 1934. godine otputovao je u Marsej razaračem Jugoslovenske kraljevske mornarice “Dubrovnik”, a u toj francuskoj luci mu je priređen veličanstven doček, o čemu svedoče i sačuvani filmski materijal iz tog vremena.
Zvaničan doček po protokolu bio je predviđen u Parizu, gde je trebalo da ga dočeka predsednik Francuske, a u Marseju su ga dočekali ministar Bartu i general Žozef Žorž, član Visokog ratnog saveta.
Kada su kola kralja Aleksandra stigla na trg ispred marsejske palate Berze, u 16.20 časova atentator je iskočio iz gomile sa buketom cveća i na francuskom jeziku viknuo “Živeo kralj!”, a zatim prišao automobilu, odbacio cveće i ispalio u kralja više hitaca iz revolvera.
Kralj Aleksandar preminuo je, ne dolazeći svesti, nekoliko minuta posle 17 časova, a preminuo je i ministar Luj Bartu, koji je u atentatu bio pogođen u nadlakticu.
Atentator je ranjen i prebačen u kancelariju marsejske službe bezbednosti, gdje je umro.
Kovčeg sa telom ubijenog kralja Aleksandra prebačen je brodom “Dubrovnik” do Splita, odakle je specijalnim vozom transportovan preko Zagreba, u Beograd.
Kralj Aleksandar je sahranjen 18. oktobra na Oplencu.
Mnogi istoričari smatraju da su iza atentata stajale tajne službe zemalja koje su težile reviziji Versajskog poretka – Italija, Nemačka i Mađarska, dok su izvršioci bili članovi ustaške organizacije, koju je predvodio Ante Pavelić i članovi probugarske struje VMRO.
Kralj Aleksandar bio je drugi sin Petra Prvog Karađorđevića i kneginje Zorke, kćerke crnogorskog kralja Nikole Petrovića, a prestolonaslednik je postao nakon što se njegov stariji brat Đorđe Karađorđević odrekao prestola 1909. godine.
