Nekoliko stotina srpskih intelektualaca, koji su pre tri meseca uputili apel međunarodnoj javnosti za zaštitu svetinja i vernika Ukrajinske pravoslavne crkve, upozoravaju da bi nasilno gašenja ove kanonski priznate crkve moglo da posluži kao model za otimanje verskih objekata i vernika Srpskoj pravoslavnoj crkvi, od Kosova do Hrvatske.
Srpski intelektualci upozoravaju da je položaj Ukrajinske pravoslavne crkve sve teži, a da sve relevantne međunarodne institucije i nevladine organizacije koje se bave ljudskim pravima i verskim slobodama svesno zatvaraju oči pred ovom činjenicom.
Strah od istine
– Zapad koji je formulisao ideologiju ljudskih prava i to decenijama koristi, sada se pravi gluv i slep na ono što se dešava sa Ukrajinskom pravoslavnom crkvom i njenim vernicima. Nažalost, u vremenu u kome vlada duh “političke korektnosti” mnogi intelektualci se plaše da govore istinu – ističe prof. dr Zoran Kinđić, redovni profesor Fakulteta političkih nauka u Beogradu.
Dr Kinđić upozorava da progon UPC ne treba posmatrati “lokalno” već kao deo istorijskog procesa pokušaja nametanja “jedne religije”.
– U taj proces nije uključena samo Katolička crkva ili carigradski patrijarh, već i vladari iz senke koji pokušavaju da nametnu, uspostave jednu crkvu – jednu svetsku religiju. Zato je borba za opstanak Ukrajinske pravoslavne crkve od svepravoslavnog značaja – naglašava ovaj profesor.
Neronski progon
Profesor Filozofskog fakulteta u Beogradu dr Slobodan Antonić ističe da ono što se dešava sa UPC predstavlja “direktno i frapantno kršenje osnovnih ljudskih prava”.
– Ukrajinske vlasti progone UPC, posebno kijevsko-pečarsku lavru, grubo kršeći univerzalno priznata prava vernika i verskih organizacija. Cilj je jasan, to se vidi, likvidacija UPC. Ono što uznemiruje je ćutanje raznih međunarodnih organizacija i institucija koje se bave zaštitom ljudskih prava – ističe dr Antonić i navodi da je samo u 2022. godini Ukrajinskoj pravoslavnoj crkvi preoteto 250 hramova i manastira, a protiv 55 sveštenih lica, od čega čak 14 episkopa je pokrenuto 52 krivičnih postupaka.
Dr Antonić upozorava da ukoliko model uništenja Ukrajinske pravoslavne crkve, otimanje njene imovine i vernika uspe tada treba očekivati da se ista matrica preslika i na prostore eparhija Srpske pravoslavne crkve: od KiM do Hrvatske.
Profesor Filozofskog fakulteta u Beogradu dr Miloš Ković kaže da “svedočimo neronska vremena”.
– Posmatrajući šta se događa u Ukrajini, ovaj neronski progon UPC, počinjemo bolje da razumemo šta se sa nama događa ili događalo. Prepoznajemo medijsku satanizaciju, dehumanizaciju ruskog naroda i njegovih vođa baš kao što je to rađeno ili se radi sa srpskim narodom i srpskim vođama. Sve je to praćeno potpunim ćutanjem glavnih zapadnih medija i njihovog javnog mnjenja. Reč je očigledno o jednom istom procesu koji se odvija od Krajine do Vladivostoka ili do Kineskog mora – zaključuje prof. dr Miloš Ković.
Inženjering
Prof. dr Miloš Ković sa Filozofskog fakulteta u Beogradu ističe da je na sceni “igra identitetskog inženjeringa” koji se preslikava na Ukrajinu i Balkan.
– Započela ga je Austrougarska. U Ukrajini u Galiciji, a u našem slučaju na tlu Hrvatske i BiH. Ta politika se zatim seli u laboratorije boljševičkih vođa koji prave nove nacije koje su identitetski i politički okrenute protiv najvećih nacija. U bivšem Sovjetskom savezu to su bili Rusi, a u nekadašnjoj SFRJ – Srbi. Taj proces je nastavio NATO izdajući se za najbolje naslednike lenjinističkih ideja. Poslednja faza ovog procesa je uništenje. Uništenje celih naroda: od Krajine, Slavonije, Bosanske Krajine, Ukrajine, pribaltičkih republika. Ovde je reč o fizičkom uništenju naroda. Milioni ljudi su proterani kako kod nas, tako i u Ukrajini. Konačan čin svega je progon i uništenje crkve – navodi profesor Ković.
Borba za svetinje i duše
Protojerej stavrofor, prof. dr Darko Đogo, profesor Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta Svetog Vasilija Ostroškog Univerziteta u Istočnom Sarajevu upozorava da je na sceni državni teror nad Ukrajinskom pravoslavnom crkvom.
– Taj teror će se nažalost nastaviti i ja mu ne vidim kraja zato što ne postoji bilo kakva institucionalna ili međunarodna zaštita – ističe prof. dr Đogo i poručuje da je borba za svetinje u Ukrajini “borba za duše i identitet ljudi koji tamo postoje”.
– Ta borba za crkve, za duše traje vekovima i uzimala je raznorazne oblike. Vremena su takva da moramo da napustimo svaki oblik političke naivnosti kako nama ne bi moglo nešto slično da se dogodi, jer stvarnost nas uči da će se scenario oko Ukrajinske pravoslavne crkve ponoviti kao što se i hrvatski scenario etničkog čišćenja nazvan “Oluja” već nagoveštava za Donbas. Nas će biti, naših prava i sloboda i celine kao srpskog zavetnog naroda, kao i naših svetinja samo onoliko koliko budemo svesni, odgovorni, složni i jedinstveni i koliko budemo celinu svoga bića branili u Dečanima, u Banjaluci, Nikšiću sa istim žarom sa kojim to činimo u Beogradu – naglašava protojerej stavrofor Darko Đogo.
Udarili po pravoslavlju? U Ukrajini sigurno da. U Nagorno Karabah takodjer. Na Kosovu – takodjer. U Hrvatskoj – Oluja je ucinila svoje. U BiH – nikad nije bilo vise pravoslavnih crkvi kao sada.