Na današnji dan 15. jula 1606. godine u Lajdenu je rođen Rembrant Harmens van Rajn, najveći holandski slikar i jedan od najvećih u istoriji umetnosti.
Rembrant je jedan od najveštijih slikara “naracije” u istoriji umetnosti, izvanrednog umeća u slikanju portreta i dramskih scena. Među prepoznatljivijim odrednicama Rembrantovog rada je bogata upotreba kjaroskura, teatralna upotreba svetlosti i senke.
Psihološka dubina njegovih portreta i produbljena interpretacija biblijskih događaja koje je rado slikao ostale su do danas jedinstvene i neponovljive. Rembrantovo slikarstvo pripada stilskoj epohi baroka. Ovo doba je poznato kao Zlatno doba Holandije, kada je ona doživela politički, privredni i umetnički procvat.
U Rembrantovom radu razlikuju se tri faze: lajdenska, koja se završila njegovim prelaskom u Amsterdam, prva amsterdamska koja je započela slikom “Čas anatomije dr. Nikolaesa Tulpa” (1632) a završila se veličanstvenom “Noćnom stražom” (1642), remek-delom grupne kompozicije i druga amsterdamska koja je trajala od “Noćne straže” do kraja umetnikovog života.
Rembrantove slike uljanim bojama otkrivaju napredak od nesigurnog mladića, preko sigurnog i uspešnog slikara porteta 1630-ih, do nemirnih ali snažnih portreta koje je radio u starosti. One zajedno daju neobično jasnu sliku čoveka, njegovog spoljnog izgleda, ali i psihološki karakter koji je vidljiv na njegovom bogato oslikanom licu.
Međutim, možda najveća dubina Rembrantove genijalnosti vidi se u njegovim autoportretima. Naslikao ih je skoro stotinu, uključujući približno 50 slika, 32 bakropisa i 7 crteža. Ti autoportreti predstavljaju Rembrantov svojevrstan vizuelni dnevnik u rasponu od oko 40 godina i prave jedinstvenu intimnu biografiju u kojoj je umetnik posmatrao sebe bez taštine i potpuno iskreno.
Na njima možemo videti mladog slikara na početku karijere, preko uspešnog čoveka na vrhuncu slave sve do tragičnog lica starca na čijem licu su iscrtani tragovi i ožiljci koje je u međuvremenu doživeo.
U njegovim autoportretima nema sujete, on jednostavno pokazuje zanimanje za ljudsku dušu ili po rečima samog Rembranta “u traganju sam za najsnažnijim duševnim stanjima”.
